Update maand 1

Ahhh, lang geleden alweer dat ik iets gepost heb. Het gaat goed met me. Ik ben verhuisd en woon nu in een huis met 8 kamers die voornamelijk aan vrijwilligers verhuurd worden. Ook binnenshuis ben ik al verhuisd, want ik zat eerst in de kamer met een eigen badkamer waar je vanaf buiten toegang toe had. Klinkt goed, en dat was het ook, op de muziekschool ernaast en een buurman die door mijn raam gluurde na. Daarnaast is deze kamer goedkoper, groter en socialer omdat zij in het huis zit (ook al wonen er op dit moment weinig mensen). Beter!

Ik heb leuke dingen gedaan in de tussentijd en voel me thuis in Los Olivos en de oncologie afdeling van Viedma. Mijn energielabel is niet echt hoog geweest de laatste tijd, dus ik probeer mijn eet- en slaapgewoontes en gebruik van elektrische apparaten in de gaten te houden. Ik slaap wel beter al op mijn nieuwe kamer. Ik werk nu alleen de ochtenden, wat ik zelf niet heel veel vind, maar ik probeer mezelf ook in de middagen nuttig te maken en leuke dingen te doen. Afgelopen zaterdag ben ik samen met Cima en nog wat anderen meegegaan naar een nagelsaloon. Hier kregen de meisjes die op de oncologie afdeling van Viedma worden behandeld mooie nagellak. Daarna gingen we met ze uit eten. Er was een soort balorrig naast de eetgelegenheden. Echt heel mooi te zien hoe deze meisjes, kaal van de chemokuren zo blij zijn dat ze lekker iets meisjesachtig mogen doen en lol kunnen trappen.

Ik ben vandaag naar de immigratiedienst geweest voor stempels in mijn paspoort. Dat was ik maandag vergeten, het moet eigenlijk precies iedere 30 dagen. Ik was er om 8 uur en de deuren zouden om 8:30 open gaan. Ik was nog niet binnen of ik ontmoette al iemand die ook Nederlands was en precies hetzelfde kwam doen. Ik had me op het ergste voorbereid, qua wachten en bureaucratie, maar het viel mee. Wel typisch is dat er taxi's klaarstaan om je op te halen en naar de bank te brengen, waar je de boete betaald. En een busje waar je fotokopieën kan laten maken, want zelfs van je betaalbewijs moet je 4(!) exemplaren hebben. Dat allemaal net even duurder dan normaal natuurlijk, maarja in totaal kostte dit hele gebeuren me nog geen €10 en dat is oprecht niets vergeleken met wat de dramatische grappen ter voorbereiding op mijn reis me gekost hebben.

Ik was gisteren even bij mijn host familie en kan merken dat mijn Spaans wel iets vooruit is gegaan. Daar word ik blij van. Ik heb donderdagmiddag weer een les en bereid die voor door zinnen die ik wil gebruiken of grammatica die ik wil leren op te schrijven. In het huis waar ik woon heb ik een Spaans werkboek gevonden waarmee ik al een paar uurtjes zelf heb kunnen studeren, superfijn. Daarnaast kijk ik 'the Terminal' met Tom Hanks nu in het Spaans en heb ik net nieuwe kinderverhalen met ondertiteling in het Spaans ontdekt op YouTube.

Afgelopen weekend heb ik de Art Bike Tour gedaan, een tour op een mountainbike zonder veren. Fietsen is dan zegmaar leuk tijdens lange stukken waar wel goed asfalt ligt. Maar het was tof om zoveel mooie Street Art te zien. Er zijn hier redelijk veel professioneel uitziende muren in de stad. En niet alleen ik vind dat al die kleurrijke schilderijen de stad een beetje fijner maken, het schijnt ook dat in het gebied van de tour er sinds er muurschilderingen zijn, er minder criminaliteit is. Je betaald hier als toerist trouwens wel 100 bolivianos ipv 40, zoals de locals waarmee ik was. (Achteraf hoorde ik pas dat je als vrijwilliger ook de local-prijs betaald. Je moet het maar net weten.) 'S avonds ben ik met een huisgenootje en een vriend van ons uit geweest.

Zondagavond ben ik met Aliénor, een huisgenootje, nog even naar een yogafestival geweest nadat dit me door meerdere mensen was aangeraden. Grappig was dat ik hier relatief veel mensen kende, vooral door het twee keer bezoeken van de hippiegemeenschap en een panfluitrepetitie met de broer van mijn host familie(die er natuurlijk ook was). Ik heb een soort therapie massage gehad, een les Tai Chi meegedaan en Capoeira geprobeerd.

Vanochtend ben ik zelf naar Viedma gegaan. Samen met een andere vrijwilliger hebben we met een blind meisje, met verschillende materialen en voorwerpen als klei en munten, geoefend om te voelen wat zwaarder/groter is en wanneer iets in of uit het bakje is. Dit vond ik heel leuk om te doen. De combinatie van creatief en educatief spreekt me wel heel erg aan hier. Vorige week heb ik in het andere deel van Viedma(dus niet oncologie), in de 'wachtkamer' van fysiotherapie samen met kinderen en hun ouders een Spaans boek gelezen en daarbij vragen gesteld met betrekking tot bijvoorbeeld de dieren die erin voorkwamen. Wachtkamer zet ik tussen haakjes omdat dit neerkomt op een klein halletje met gemiddeld een stuk minder stoeltjes dan mensen. :)

Ik ga nu met Aliénor naar iets van dezelfde mensen als de massage therapie op Yogafesti. Daarna gaan we eten bij een van de vrijwilligers die ik ook Viedma op de oncologie afdeling heb ontmoet. Dit weekend ga ik met Aliénor naar Torotoro, een schijnbaar mooie natuurrijke plek 4/5 uur van Cochabamba.

Tot snel!